ندای سبز

پشت اينترنت نشسته ام و عکسهای مراسم امروز را می بیينم.يادبود شهدای آزادی.ستونی سر به آسمان برافراشته مانند فرياد تمام کسانی که اين روز را به ما هديه دادند.از زير ستون نور سبزی تا به آسمان پرواز می کند.می گویند اين طرح مشترکی از زوج هنرمندی است که خواسته اند به اين وسيله دين خود را به آزادگان ادا کرده باشند.هر چه باشد اين زوج نقش مهمی در تمام اين روزها داشته اند.اسم بنا را گذاشته اند بنای "ندای سبز"از آن طرف صدای تلوزيون را می شنوم که گوينده می گويد قرار است مراسم سوگند رئيس دولت جديد در محل همين بنا با حضور ميليونها نفر برگزار شود.می گويد برآوردها نشان می دهد که اين مراسم با مراسم سوگند رئيس جمهور ايالات متحده برابری خواهد کرد.اين را که می شنوم چشمانم را خيره به آن ستون سبز سربرافراشته می دوزم و ناخود آگاه سرم را بالا می کشم و مثل اينکه باد کرده باشم نشئگی غروری عجيب وجودم را پر می کند...ا