وقتی شروع کردم اینجا بنویسم سرشار بودم از خیالپردازیها.می دانستم که کلام معجزه می کند و خیالپردازی یک هدیه است.احساس می کردم خیالپردازیهایم شاید بتواند به درد دیگران هم بخورد.اما موضوع این است که زندگی همیشه خیالپردازی نیست.گاهی به شدت واقعی است.به شدت ! دوست ندارم اینجا را که به نیت این زیباییهای خیالپردازانه آغازش کردم آلوده کنم با این واقعی بودنها.فکر می کنم بد نیست اینجا همینطور بماند با همین خیالپردازیها.شاید روزی که از کمتر واقعی بودم باز هم اینجا به روز شود.ولی تا آن موقع....ا